Wróciłam do Szwecji. Wróciłam do specyficznego stylu Arnalda. I była to bardzo dobra decyzja. Moje zachwyty nad tym autorem trwają.
Wróciłam. Ale co się dzieje? Najpierw, zamiast znanej mi grupy policjantów - Drużyny A, "spotykam" jakiegoś obcego mężczyznę? Siedzi na ławce w parku, z drogimi gadżetami, jest dość elegancki i... zażywa narkotyki... A potem zaczyna uciekać przed jakimiś postaciami/zwierzętami? O co chodzi?! Od pierwszego rozdziału byłam zaintrygowana.
Potem, znany mi już schemat, kolejno "odwiedzamy" członków Drużyny A.
Arto Söderstedt poczuł coś na kształt wypalenia zawodowego i postanowił zabrać rodzinę na wakacje do Włoch. I to na dwa miesiące, gdyż jak się okazuje dostał pokaźny spadek po swoim wujku.
Paul Hjelm zjawia się w szpitalu u 10-letniej dziewczynki, która przez przypadek została postrzelona w ramię... Ani ona, ani jej ojciec nie widzieli strzelca. W czasie, gdy Paul jest w szpitalu dzwoni do niego kolejny członek Drużyny - Jorge Chavez - z prośbą, by ten jak najszybciej udał się do miejskiego Skansenu, do sekcji dzikich zwierząt. Na miejscu bowiem odkryto szczątki człowieka i podejrzewa się morderstwo (a nie samobójstwo). Z tym wszystkim powiązane są rosomaki i powiem szczerze, zaczyna robić się obrzydliwie... Ale co tam się stało? Nadal byłam zaintrygowana.
Kerstin Holm współpracowała z "nowym nabytkiem" Drużyny A - Sarą Svenhagen. Obie zajmowały się sprawą zniknięcia kilku kobiet z ośrodka uchodżców -co związane było z międzynarodową przestępczością, a także z kierownikiem ośrodka, który popierał niezbyt legalne działania.
Ostatni z drużyny: Gunnar Nyberg i Vigo Norlander na pozór nie zajmowali się niczym istotnym - awanturą w podmiejskiej kolejce.
Ja przedstawiłam tylko ich sprawy zawodowe, jednak dużo też dowiadujemy się o ich sprawach prywatnych, jednak o tym lepiej przeczytać samemu. :)
Sprawa człowieka zabitego w Skansenie się rozrasta, wśród policjantów padają coraz to nowe pytania. Dlaczego się tam znalazł? Czy był sam? Co mu się tak naprawdę stało? Do tego padają przypuszczenia, że może się to łączyć ze zniknięciem ośmiu kobiet (z ośrodka uchodźców). I właśnie tutaj zaczyna się prawdziwa zagadka i prawdziwa jazda bez trzymanki oraz niezwykle nerwowa atmosfera dla czytelnika. Czytając towarzyszy nam ciągły niepokój, bo ciągle pojawia się coś nowego, osoby, odkrycia, poszlaki, a także różnego rodzaju przestępstwa. Okazuje się też, że sprawy wszystkich policjantów nie są tak bardzo od siebie oddalone, jak się na początku wydawało.
Arnald jak zwykle przemyślał i świetnie połączył wiele szczegółów w doskonałą całość. Wymyślił oryginalną historię, która intrygowała i nie pozwalała mi się oderwać od czytania. Tak samo jak Drużyna A, w każdej wolnej chwili myślałam śledztwie, szczególnie wtedy, gdy doszło do kolejnego zabójstwa - starszego profesora. Niepokojące jest to, że chociaż okoliczności wydają się zupełnie inne to i tak można znaleźć podobieństwa ze śmiercią w Skansenie.
Okazuje się, że nawet bytność Arto we Włoszech przysłużyła się sprawie, gdyż mógł on na tamtym terenie działać, bo wszystko istotnie związane było z przestępczością międzynarodową. Autor nie cofa się tu przed ostrą krytyką społeczną pewnych zjawisk - i bardzo dobrze. Dotyka nawet obozów koncentracyjnych w Niemczech i innych praktyk z II Wojny Światowej. Okazuje się, że historia zatacza koło, a ja pod koniec książki, przy rozwiązywaniu kolejnych tajemnic miałam w głowie tylko "łał". Jedno jest pewne - teraz jeśli zobaczę gdziekolwiek rosomaki, to obejdę je wielkim łukiem.
Jak zwykle jestem pod wrażeniem pióra Jana Arnalda, kolejny raz świetnie składa wiele elementów w coś niesamowitego, jednolitego i zaskakującego. Jego pomysł jest nietypowy i bardzo dobry, a to co tu napisałam w ogóle nie oddaje zawiłości akcji. "Europa blues" to nie jest książka o morderstwie i sposobie dojścia kto jest sprawcą, tu przedstawiona jest cała mozaika zdarzeń, która niejednokrotnie nas zadziwi. Kto w całej opowieści jest katem, a kto ofiarą i... jak wielu ich jest - oto jest pytanie.
Cykl o Drużynie A:
- Misterioso
- Zła krew
- Na szczyt góry
- Europa blues
- Wody wielkie
- Sen nocy letniej
- Msza żałobna
- Ciemna liczba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz